Μία απλή συζήτηση.
-Μα εγώ σε αγαπώ τόσο πολύ και δε θα ήθελα κάτι τέτοιο να χαλάσει τη φιλία μας.
-Ναιιι, ναιιι....
-Δεν πίστευα ότι θα τον ερωτευτώ, αλλά το έκανα. Ήταν μοιραίο. Οι ψυχές μας έγιναν ένα τη στιγμή που πρωτοκοιταχτήκαμε. Δεν μπορούσα να αρνηθώ, ήταν αδύνατο.
-Ναιιι, ναιιι...
-Θα ήθελα να βγούμε να τα πούμε.
-Ναιιι, ναιιι...
-Είσαι εγωίστρια. Εγώ που αρνήθηκα την αγάπη για σένα χωρίς να σκεφτώ τα δικά μου αισθήματα. Και είπα όχι στο υπέροχο αυτό κορμί ενώ με πλεύριζε συνεχώς.
-Ναιιι, ναιι...
-Λυπάμαι για σένα. Τελικά ήταν σωστή η απόφασή μου να διακόψω την υποτιθέμενη φιλία μας. Δεν άξιζες. Δεν είσαι παρά μία εγωίστρια που σκέφτεται μόνο το δικό της εαυτούλη.
-Ναιιι, ναιιι...
-Εντάξει, το υπέροχο αυτό κορμί μπορεί να ήταν πρώην με τον οποίο ήσουν ακόμη τρελά ερωτευμένη κι εγώ βέβαια το ήξερα και όταν τον γνώρισα φλερτάραμε από το πρώτο δευτερόλεπτο, αλλά σε δουλεύαμε μπροστά στη μούρη σου και τελικά τα έφτιαξα μαζί του αφού πρώτα αρνιόμουν σε ιερά και όσια ότι δεν επρόκειτο να σου έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. Εντάξει, ίσως να ήμουν μία δειλή υποκρίτρια, αλλά κι εσύ δεν είσαι καλύτερη. Γιατί δεν μπορείς απλά να αποδεχτείς τον έρωτά μας; Συγγνώμη αλλά με τέτοια άτομα δε θέλω παρτίδες.
-ΧΕΣΤΗΚΑ!
Αφιερωμένο, όχι στην υποτιθέμενη (σιγά μην της αφιερώσουμε και ανάρτηση), αλλά στην φανταστική αδιάφορη!
Με πήγες πίσω 8 χρόνια, deja vu η αναρτησή σου!!!