Frenemies

Φίλος. Είσαι σίγουρος; Είσαι σίγουρος ότι έχεις το δικαίωμα να τιτλοφορείσαι έτσι; Σκέψου μόνο την έννοια αυτού του όρου. Φίλος είναι ο άνθρωπος που θα είναι εκεί στις εύκολες αλλά και στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου. Ήσουν; Τις νύχτες της ατελείωτης βροχής, όταν εγώ σφάδαζα από τον πόνο, εσύ κρυβόσουν στις απόψεις ξένων. Η φιλία δεν θα έπρεπε να είναι ντροπή. Εσύ βασίζεσαι στη γνώμη των άλλων και με εγκαταλείπεις. Φίλος είναι αυτός με τον οποίο μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, που σε αγαπάει με τις ιδιαιτερότητες και τα ελαττώματά σου. Μπορείς να το κάνεις αυτό; Όταν κατακρίνεις την κάθε μου κίνηση μου ζητάς να αλλάξω. Δεν μπορώ να αλλάξω. Αν δεν μπορείς να με ανεχτείς απλά φύγε. Αν δεν το κάνεις με αναγκάζεις να φοράω μία μάσκα όταν στέκομαι δίπλα σου. Δεν μου αρέσουν τα ψέματα, δεν μου αρέσει η υποκρισία. Πώς να είμαι Φίλος σου αν χάνω τον εαυτό μου; Ο Φίλος είναι χαρούμενος όταν εσύ είσαι χαρούμενος και στενοχωρημένος αντίστοιχα για να σου δώσει κουράγιο. Φίλος στα δύσκολα, Φίλος και στα εύκολα. Όμως δεν μπορώ να είμαι μία ζωή μέσα στη θλίψη για χάρη σου. Δεν αντέχω άλλη μιζέρια. Φίλος είναι εκείνος που γεμίζει με χαρά την κάθε σου μέρα. Εσύ το μόνο που κάνεις είναι να φέρνεις πόνο. Ανοιχτές πληγές ακόμη αιμορραγούν από το φέρσιμό σου. Φίλος είναι αυτός που σε υποστηρίζει όταν άλλοι σε σχολιάζουν αρνητικά πίσω από την πλάτη σου. Παίρνοντας το μέρος τους, συμμετέχοντας στα σχόλιά τους γίνεσαι ένα με αυτoύς. Υποτίθεται ότι ένα σου χαμόγελο φωτίζει το μονοπάτι της ζωής που διαβαίνω. Ένα ψεύτικο χαμόγελο με οδηγεί σε σκοτεινούς διαδρόμους και η ζωή γίνεται λαβύρινθος. Φίλος είναι εκείνος που χαίρεται όταν πλησιάζεις. Μόλις έρθω κοντά το πρόσωπό σου γεμίζει αμηχανία και οπισθοχωρείς. Φίλος είναι αυτός που σε κοιτάει βαθιά στα μάτια και σου λέει την αλήθεια. Αμέτρητες οι φορές που κρύφτηκες πίσω από ανόητα ψέματα και λόγια ψεύτικα. Τι συμβαίνει; Το αρνείσαι; …Δειλιάζεις. Φοβάσαι να με αντιμετωπίσεις κατά πρόσωπό. Γιατί φοβάσαι; Θα σου πω γιατί. Διότι βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι δεν είσαι τίποτε από αυτά. Απλά προσποιείσαι. Πώς περιμένεις λοιπόν να είσαι Φίλος μου; Πώς τολμάς να αποκαλείς τον εαυτό σου έτσι;... Τώρα τι; Παρακαλάς; Έχει νόημα; Δεν θα βγάλει πουθενά αυτή η κατάσταση. Είσαι αυτός που είσαι είμαι αυτός που είμαι. Γιατί γεμίζεις την ψυχή μου ακόμη με κούφιες υποσχέσεις; Σταμάτα. Με ξέρεις; Δεν νομίζω. Σε ξέρω; Μάλλον απίθανο. Άφησε με ήσυχη λοιπόν. Μείνε μακριά. Because in my life I desire friends; not frenemies.