F*CK!

ω, ΝΑΙ! Αρχίζω την ανάρτηση με αυτόν τον υπέροχο τίτλο.
Θα σας πω γιατί. Έγραφα το τελευταίο δίωρο ένα καταπληκτικό κείμενο(το οποίο είχα άμεση ψυχολογική ανάγκη να διατυπώσω), το έκανα copy για να μη χαθεί κι επειδή έκλεισα το firefox εξαφανίστηκε όλο!!! Θα μου πείτε, κοπέλα μου εσύ φταις, ας το έγραφες στο word. Μα βέβαια, πάντα η πρώτη και αγαπημένη επιλογή το word, αλλά σήμερα εγώ και ο ηλίθιος εγκέφαλός μου είπαμε να πρωτοτυπήσουμε.
Πουυφ, καλά δεν μπορώ να περιγράψω πόσο εκνευρίστηκα και στενοχωρήθηκα. Ήμουν που ήμουν, έβαλα τα κλάματα, έτσι απλά. Κοιτάξτε τι συμβαίνει όταν βρίσκεσαι σε ψυχολογικό κομφούζιο. Η πιο μικρή αιτία πυροδοτεί τα επερχόμενα συναισθήματα που προκαλούν διαφορετικές αιτίες.
Ήθελα με ένα όμορφο κείμενο να γιορτάσω τους 50 ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ του ταπεινού αυτού ιστολογίου, αλλά... πόσο εύκολα χαλάει η διάθεση όμως! Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξη, τα σχόλια και την παρέα σας! Όσοι με διαβάζετε ελπίζω να μην σας βαραίνω με τις αμπελοφιλοσοφίες μου. Αντίθετα ελπίζω να βρίσκεται, αν είναι ποτέ δυνατόν, ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτό το ιστολογιάκι. Σας ευχαριστώ και σας στέλνω την αγάπη μου. Ακόμη κι αν στην πραγματικότητα είμαστε ξένοι, γνωριζόμαστε πολύ καλύτερα από ότι πιστεύουμε. :)

True frineds

We met it was Luck!

We talked it was CHANCE!

We became friends it was DESTINY!

We are still friends it is FAITH!

We will always be friends its a PROMISE!!!

Good friends care for each other .........

Close friends understand each other....


TRUE friends STAY for EACH OTHER.

I could say a lot of things but instead I will just Dedicate to my lovely BEST frined Pan, who is, here and after, 16 years old this song! Happy birthday!

Damn those Disney movies!

Ρομαντισμός. Πώς θα μπορούσα να τον ορίσω; Εύκολα. Απλά παρακολουθώντας μία παιδική ταινία της Ντίσνευ. Γελάτε φίλτατοι αναγνώστες; Εγώ καθόλου. Θα αναφερθώ σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, τους αθεράπευτα ρομαντικούς. Οπότε όσοι διακατέχεστε από κυνικότητα (ή τουλάχιστον νομίζετε ότι δεν σας αφορά ο ρομαντισμός, κάτι που με κάνει και γελώ!) καλύτερα θα ήταν να σταματήσετε το διάβασμα εδώ.
Η μαγεία της Ντίσνευ. Βοηθός και παιδευτική μέθοδος; Σίγουρα. Τώρα αν είναι για καλό ας αποφασίσουμε μετά το τέλος αυτής της ανάρτησης. Μεγαλώνοντας με ταινίες όπως η Ωραία Κοιμωμένη, η Σταχτοπούτα, η Πεντάμορφη και το Τέρας, ο Αλαντίν, η Μικρή Γοργόνα, η Ποκαχόντας (ω, ναι, μπορώ να αναφερθώ σε πολλές ακόμη πιστέψτε με!) σχημάτισα μία συγκεκριμένη εικόνα για τον έρωτα, την αγάπη, ακόμη και τη ζωή. Γενικώς εξελίχθηκα ως άκρως και αμετάλλακτα ρομαντική, πιο ρομαντική δε γίνεται πιστέψτε με. Αγαπητή αναγνώστες, έχω να δηλώσω ότι αυτές οι ταινίες με κατέστρεψαν.
Ούσα κοπέλα που ψοφάει για ρομαντισμό, έχω δημιουργήσει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, βόλτες γύρω από τον κόσμο με ένα μαγικό χαλί, ένα ρομαντικό δείπνο στο δάσος ενώ τραγουδώ με τα πουλάκια(και τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, ο οποίος έχει υπέροχη φωνή), να χορεύω με τον πρίγκιπα στο φεγγαρόφως, να πάμε για ρομαντική βαρκάδα(όπου επίσης πέφτει τραγούδι), να αγαπιόμαστε με τον πρίγκιπα ακόμη κι αν είμαστε χίλια μίλια μακριά, την αληθινή στην πιο καθαρή και αγνή μορφή της αγάπη!
Μιλήστε ειλικρινά, η μόνη σκέψη που τριγυρνοούσε στο μυαλό σας ενώ τα διαβάζατε όλα αυτά ήταν "Κλισέ, κλισέ, κλισέ". Φίλτατοι αναγνώστες, όσο κοινότοπα κι αν ακούγονται, εγώ αυτά έχω στο μυαλό μου ως αληθινό έρωτα και ρομαντισμό. Απαντήστε μου λοιπόν, πόσο μπορεί να σε καταστρέψει μία βιομηχανία ταινιών; Όχι, βέβαια, για το λόγο που φαντάζεστε. Λατρεύω αυτά τα όμορφα όνειρα και δε θα τα άλλαζα με τίποτα, διότι με αυτά μεγάλωσα και σε αυτά οφείλεται ολόκληρος ο ψυχικός μου κόσμος. Όμως ας θέσουμε ένα ερώτημα ζωτικής σημασίας: Πώς θα βρω άντρα που να πληρεί όλες αυτές τις προυποθέσεις; Όχι, αγαπητοί αναγνώστες, δεν αστειεύομαι. Πώς μπορείς να βρεις κάτι που να αγγίζει το τέλειο; Με τις απαιτήσεις που έχω δημιουργσεί για τον έρωτα τίποτα δεν φαίνεται να είναι αρκετό.
Σας θερμοπαρακαλώ, μη μου προσάπτετε κατηγορίες. Δε φταίω εγώ. Μοναδικός υπαίτιος όπως είπα είναι οι ταινίες της Ντίσνευ. Άντε τώρα να βρεις τον εκλεκτό της καρδιάς σου αν δε σου τραγουδά κάθε βράδυ, αν δε σε πηγαίνει βαρκάδα, αν δε σου λέει ότι σε σκέφτεται κάθε φορά που κοιτά τη σελήνη και αν δε σε σώσει από τον κακό δράκο.
Ομολογώ ότι τώρα που τα διάβασα κι εγώ είπα "Τι ξενέρωτη που είσια κοπέλα μου!" Όμως αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι δεν είμαι ξενέρωτη, αλλά ρομαντική. Τουλάχιστον ρομαντική με βάση της χαρωπές, ρομαντικές και χαπιεντικές ταινίες της Ντίσνευ. Εντάξει, ίσως να υπερέβαλα λίγο, αλλά όλα αυτά καταβάθος είναι χαραγμένα στο μυαλό σου ακόμη κι αν τα προσμένεις με κάπως ηπιότερες μορφές.
Άντε τώρα να κατέβεις από το όνειρο. Φίλοι ρομαντικοί, σας ικετεύω, πείτε μου ότι συμπάσχετε! Ειλικρινά ελπίζω ότι δεν τραβώ μόνη μου αυτό το γολγοθά!

Αφιερωμένο, όπως καταλαβαίνετε, σε όλους τους αθεράπευτα ρομαντικούς!
Ας απολαύσουμε μερικά κλασσικά love stories της Ντίσνευ!

It's a quarter after one...

Ήταν μία συνηθισμένη μέρα. Δεν είμαι όμως συνηθισμένη στο να σχολιάζω τις μέρες μου συνηθισμένες. Κάτι λείπει και, όχι, δεν λείπει πάντα. Απλά νιώθω περίεργα να μην νιώθω ευτυχισμένη. Προς Θεού, δεν είμαι αγνώμων. Χαρούμενη νιώθω, ζω όμορφα και βολικά, μορφώνομαι, διασκεδάζω. Τι λείπει; Γιατί υπάρχουν νύχτες που βρίσκω τον εαυτό μου να βυθίζεται σε μία άγνωστη μελαγχολική άβυσσο και να δακρύζει μέχρι να πάει μία η ώρα;

Σε χρειάζομαι. Νιώθω τόσο μόνη μερικές φορές. Θέλω τόσο να έρθεις δίπλα μου και απλά να με αγκαλιάσεις. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και προσπαθώ να σε νιώσω δίπλα μου. Προσπαθώ να σε ονειρευτώ όμως ποτέ δεν εμφανίζεσαι, ποτέ δεν είσαι εκεί. Αναρωτιέμαι αν με σκέφτεσαι καθόλου. Αν έστω μία από τις χιλιάδες σκέψεις που διασταυρώνονται στο μυαλό σου κρύβει ανησυχία για εμένα. Δε θέλω να σε ακούσω, μόνο να σε νιώθω, να νιώσω ότι δεν είμαι μόνη. Σε χρειάζομαι. Πού είσαι; Ανάθεμα, ποιος είσαι; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα σε ποιον απευθύνεται αυτό το κάλεσμα. Σε έναν ξένο, σε έναν άγνωστο, σε ένα όνειρο, σε μία σκέψη. Δεν ξέρω. Απλά σε χρειάζομαι.
Είναι ένα τέταρτο μετά τη μία. Τουλάχιστον ήταν όταν ξεκίνησε αυτή η ανάρτηση. Είναι ώρα, είμαι μόνη και τώρα σε χρειάζομαι. Πού είσαι;

Αφιερωμένο σε εσένα, όπου, όποιος κι αν είσαι.
Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μία πολύ καλή μου φίλη που πάλι θα λέει ότι της κλέβω τα τραγούδια. ;) Όμως, να ξέρει ό,τι μου μαθαίνει τόσα πολλά όμορφα και σωστά πράγματα που εγώ δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά από το να τα αγκαλιάσω!

El corazon

Artist: Arno Elias lyrics
Title: El Corazon

Γιατί πας να ξεχάσεις;
Είχες τόσο φόβο;
Γιατί πας να ξεχάσεις,
εάν θέλω μόνο την αγάπη σου;

Είναι η ψυχή που μου λέει
που μου λέει να σε ακολουθήσω
Θέλω να δώσω,
να σου δώσω τόσο τόσο τόσο τόσο
τη συγνώμη μου
Αλλά ξέρω από αγάπη, καρδιά..
Ναι, ξέρω να σ' αγαπάω
Ναι ξέρω αγάπη μου,
καρδιά μου, καρδιά μου

Θέλω να ζητήσω συγνώμη
Ξέρω αγάπη μου...

Γιατί πας να φύγεις;
κατάλαβέ με, σ' αγαπάω
Και παλεύω για μια ζωή που να αξίζει
Αυτό είναι αγάπη
κατάλαβέ το αγάπη μου
Κι έχω συγχώρεση, έχω τη συγχώρεσή σου
Έχω περισσότερα από αυτό,
Έχω την αγάπη σου...
Θέλω να σου δώσω, όλα όσα θέλεις
Ξέρω αγάπη μου, καρδιά μου...
Ξέρω από αγάπη
Είσαι η καρδιά, είσαι η καρδιά μου
Είσαι η καρδιά μου...
Θέλω να σου δώσω αγάπη,
Κατάλαβέ τοοοοοο!!!!

Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη
Ξέρω αγάπη μου..

Είναι η ψυχή που μου λέει
που μου λέει να σε ακολουθήσω

Είναι η ψυχή που μου λέει
που μου λέει να σε ακολουθήσω...