Όμως, έχεις ντέρτια, τέλος.- Θέλεις κάποιον δικό σου να σε καταλάβει. Όχι απαραίτητα να σε παρηγορήσει, απλά να είναι εκεί τη στιγμή των δυσκολιών σου,. Αυτό για μένα, που είμαι πολύ ψωροπερήφανος και κλειστός άνθρωπος, ακόμη και με τους ανθρώπους που θεωρώ σιαμαίους, είναι κάτι σχεδόν απίθανο. Η σχέση που γεννάται, όμως, σε αυτήν την απρόσωπη και ευάλωτη φάση της ζωής μου...ω, Θεέ μου, μεγαλοδύναμος ας είσαι, ώστε να ανάψω μια λαμπάδα στο μπόι των νυχτερινών μου συντέκνων.
Θα μπορούσα αυτή τη νύχτα να εμπνευστώ μια ανάρτηση, ένα κείμενο, μια ιστορία από τα συμπαρομαρτούντα των σημερινών γεγονότων. Δε θα το κάνω. Νιώθω πως ό,τι μου φέρνει κρίση και ζεστό νερό στις άκρες των ματιών μου, όχι ότι δεν είναι άξιο απαθανάτισης, αλλά τώρα με αδειάζει. Είναι η αφορμή και όχι αυτό που θα μείνει. Η μοναξιά, ο πόνος, η σκέψη και το ντουμάνι του αργιλέ μοιράζονται καλύτερα με τους δικούς σου ανθρώπους. Γιατί όταν φουντώσει ο αργιλές, πρέπει ο Θεός να στείλει τους αγγέλους για να με νανουρίσουν. Οι άγγελοι της στιγμής, επουράνιοι, από μηχανής και πάντα την ώρα που πρέπει, εμφανίζονται για να φουντώσουν τον καπνό στα χείλη και να σου υπενθυμίσουν ότι η ατελείωτη πώρωση, το δόσιμο, το πάθος και η ταύτιση έρχονται με την καλή παρέα.
Θεέ μου μεγαλοδύναμε
που `σαι ψηλά εκεί απάνω
ρίξε λιγάκι τουμπεκί,
Θεούλη μου
στον αργιλέ μου απάνω
Ανάμεσα στης εκκλησιάς
τις αψηλές καμάρες
ανάβαμε τις λουλαδιές,
Θεούλη μου
σα να `τανε λαμπάδες
Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα
με τ’ άσπρα του τα γένια
τραβάω μία ντουμανιά,
Θεούλη μου
ξεραίνεται στα γέλια
Κι όταν ανάψει ο αργιλές
κι έρθουμε σε ντουμάνι
στείλε όλους τους αγγέλους σου,
Θεούλη μου
να πουν το νάνι νάνι
Αφιερωμένο στη Ντένια και το Δαυίδ, συνοδοιπόροι στο αίσθημα.
Χτύπησες φλέβα κοριτσάκι μου!Το λατρεύω αυτό το τραγούδι.Σημασία δεν έχει ποιός είναι δίπλα μας και μας καταλαβαίνει.Σημασία έχει ότι είναι κάποιος εκεί.Και είμαστε όλοι τυχεροί που έχουμε κάποιον, αλλά θα προσθέσω πως είναι τυχερός κι εκείνος που μας έχει. :-) Ευαίσθητό μου πλάσμα, ελπίζω να νανουρίστηκες χθες βράδυ!