Ρομαντισμός. Πώς θα μπορούσα να τον ορίσω; Εύκολα. Απλά παρακολουθώντας μία παιδική ταινία της Ντίσνευ. Γελάτε φίλτατοι αναγνώστες; Εγώ καθόλου. Θα αναφερθώ σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, τους αθεράπευτα ρομαντικούς. Οπότε όσοι διακατέχεστε από κυνικότητα (ή τουλάχιστον νομίζετε ότι δεν σας αφορά ο ρομαντισμός, κάτι που με κάνει και γελώ!) καλύτερα θα ήταν να σταματήσετε το διάβασμα εδώ.
Η μαγεία της Ντίσνευ. Βοηθός και παιδευτική μέθοδος; Σίγουρα. Τώρα αν είναι για καλό ας αποφασίσουμε μετά το τέλος αυτής της ανάρτησης. Μεγαλώνοντας με ταινίες όπως η Ωραία Κοιμωμένη, η Σταχτοπούτα, η Πεντάμορφη και το Τέρας, ο Αλαντίν, η Μικρή Γοργόνα, η Ποκαχόντας (ω, ναι, μπορώ να αναφερθώ σε πολλές ακόμη πιστέψτε με!) σχημάτισα μία συγκεκριμένη εικόνα για τον έρωτα, την αγάπη, ακόμη και τη ζωή. Γενικώς εξελίχθηκα ως άκρως και αμετάλλακτα ρομαντική, πιο ρομαντική δε γίνεται πιστέψτε με. Αγαπητή αναγνώστες, έχω να δηλώσω ότι αυτές οι ταινίες με κατέστρεψαν.
Ούσα κοπέλα που ψοφάει για ρομαντισμό, έχω δημιουργήσει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, βόλτες γύρω από τον κόσμο με ένα μαγικό χαλί, ένα ρομαντικό δείπνο στο δάσος ενώ τραγουδώ με τα πουλάκια(και τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, ο οποίος έχει υπέροχη φωνή), να χορεύω με τον πρίγκιπα στο φεγγαρόφως, να πάμε για ρομαντική βαρκάδα(όπου επίσης πέφτει τραγούδι), να αγαπιόμαστε με τον πρίγκιπα ακόμη κι αν είμαστε χίλια μίλια μακριά, την αληθινή στην πιο καθαρή και αγνή μορφή της αγάπη!
Μιλήστε ειλικρινά, η μόνη σκέψη που τριγυρνοούσε στο μυαλό σας ενώ τα διαβάζατε όλα αυτά ήταν "Κλισέ, κλισέ, κλισέ". Φίλτατοι αναγνώστες, όσο κοινότοπα κι αν ακούγονται, εγώ αυτά έχω στο μυαλό μου ως αληθινό έρωτα και ρομαντισμό. Απαντήστε μου λοιπόν, πόσο μπορεί να σε καταστρέψει μία βιομηχανία ταινιών; Όχι, βέβαια, για το λόγο που φαντάζεστε. Λατρεύω αυτά τα όμορφα όνειρα και δε θα τα άλλαζα με τίποτα, διότι με αυτά μεγάλωσα και σε αυτά οφείλεται ολόκληρος ο ψυχικός μου κόσμος. Όμως ας θέσουμε ένα ερώτημα ζωτικής σημασίας: Πώς θα βρω άντρα που να πληρεί όλες αυτές τις προυποθέσεις; Όχι, αγαπητοί αναγνώστες, δεν αστειεύομαι. Πώς μπορείς να βρεις κάτι που να αγγίζει το τέλειο; Με τις απαιτήσεις που έχω δημιουργσεί για τον έρωτα τίποτα δεν φαίνεται να είναι αρκετό.
Σας θερμοπαρακαλώ, μη μου προσάπτετε κατηγορίες. Δε φταίω εγώ. Μοναδικός υπαίτιος όπως είπα είναι οι ταινίες της Ντίσνευ. Άντε τώρα να βρεις τον εκλεκτό της καρδιάς σου αν δε σου τραγουδά κάθε βράδυ, αν δε σε πηγαίνει βαρκάδα, αν δε σου λέει ότι σε σκέφτεται κάθε φορά που κοιτά τη σελήνη και αν δε σε σώσει από τον κακό δράκο.
Ομολογώ ότι τώρα που τα διάβασα κι εγώ είπα "Τι ξενέρωτη που είσια κοπέλα μου!" Όμως αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι δεν είμαι ξενέρωτη, αλλά ρομαντική. Τουλάχιστον ρομαντική με βάση της χαρωπές, ρομαντικές και χαπιεντικές ταινίες της Ντίσνευ. Εντάξει, ίσως να υπερέβαλα λίγο, αλλά όλα αυτά καταβάθος είναι χαραγμένα στο μυαλό σου ακόμη κι αν τα προσμένεις με κάπως ηπιότερες μορφές.
Άντε τώρα να κατέβεις από το όνειρο. Φίλοι ρομαντικοί, σας ικετεύω, πείτε μου ότι συμπάσχετε! Ειλικρινά ελπίζω ότι δεν τραβώ μόνη μου αυτό το γολγοθά!
Αφιερωμένο, όπως καταλαβαίνετε, σε όλους τους αθεράπευτα ρομαντικούς!
Ας απολαύσουμε μερικά κλασσικά love stories της Ντίσνευ!
Η μαγεία της Ντίσνευ. Βοηθός και παιδευτική μέθοδος; Σίγουρα. Τώρα αν είναι για καλό ας αποφασίσουμε μετά το τέλος αυτής της ανάρτησης. Μεγαλώνοντας με ταινίες όπως η Ωραία Κοιμωμένη, η Σταχτοπούτα, η Πεντάμορφη και το Τέρας, ο Αλαντίν, η Μικρή Γοργόνα, η Ποκαχόντας (ω, ναι, μπορώ να αναφερθώ σε πολλές ακόμη πιστέψτε με!) σχημάτισα μία συγκεκριμένη εικόνα για τον έρωτα, την αγάπη, ακόμη και τη ζωή. Γενικώς εξελίχθηκα ως άκρως και αμετάλλακτα ρομαντική, πιο ρομαντική δε γίνεται πιστέψτε με. Αγαπητή αναγνώστες, έχω να δηλώσω ότι αυτές οι ταινίες με κατέστρεψαν.
Ούσα κοπέλα που ψοφάει για ρομαντισμό, έχω δημιουργήσει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, βόλτες γύρω από τον κόσμο με ένα μαγικό χαλί, ένα ρομαντικό δείπνο στο δάσος ενώ τραγουδώ με τα πουλάκια(και τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, ο οποίος έχει υπέροχη φωνή), να χορεύω με τον πρίγκιπα στο φεγγαρόφως, να πάμε για ρομαντική βαρκάδα(όπου επίσης πέφτει τραγούδι), να αγαπιόμαστε με τον πρίγκιπα ακόμη κι αν είμαστε χίλια μίλια μακριά, την αληθινή στην πιο καθαρή και αγνή μορφή της αγάπη!
Μιλήστε ειλικρινά, η μόνη σκέψη που τριγυρνοούσε στο μυαλό σας ενώ τα διαβάζατε όλα αυτά ήταν "Κλισέ, κλισέ, κλισέ". Φίλτατοι αναγνώστες, όσο κοινότοπα κι αν ακούγονται, εγώ αυτά έχω στο μυαλό μου ως αληθινό έρωτα και ρομαντισμό. Απαντήστε μου λοιπόν, πόσο μπορεί να σε καταστρέψει μία βιομηχανία ταινιών; Όχι, βέβαια, για το λόγο που φαντάζεστε. Λατρεύω αυτά τα όμορφα όνειρα και δε θα τα άλλαζα με τίποτα, διότι με αυτά μεγάλωσα και σε αυτά οφείλεται ολόκληρος ο ψυχικός μου κόσμος. Όμως ας θέσουμε ένα ερώτημα ζωτικής σημασίας: Πώς θα βρω άντρα που να πληρεί όλες αυτές τις προυποθέσεις; Όχι, αγαπητοί αναγνώστες, δεν αστειεύομαι. Πώς μπορείς να βρεις κάτι που να αγγίζει το τέλειο; Με τις απαιτήσεις που έχω δημιουργσεί για τον έρωτα τίποτα δεν φαίνεται να είναι αρκετό.
Σας θερμοπαρακαλώ, μη μου προσάπτετε κατηγορίες. Δε φταίω εγώ. Μοναδικός υπαίτιος όπως είπα είναι οι ταινίες της Ντίσνευ. Άντε τώρα να βρεις τον εκλεκτό της καρδιάς σου αν δε σου τραγουδά κάθε βράδυ, αν δε σε πηγαίνει βαρκάδα, αν δε σου λέει ότι σε σκέφτεται κάθε φορά που κοιτά τη σελήνη και αν δε σε σώσει από τον κακό δράκο.
Ομολογώ ότι τώρα που τα διάβασα κι εγώ είπα "Τι ξενέρωτη που είσια κοπέλα μου!" Όμως αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι δεν είμαι ξενέρωτη, αλλά ρομαντική. Τουλάχιστον ρομαντική με βάση της χαρωπές, ρομαντικές και χαπιεντικές ταινίες της Ντίσνευ. Εντάξει, ίσως να υπερέβαλα λίγο, αλλά όλα αυτά καταβάθος είναι χαραγμένα στο μυαλό σου ακόμη κι αν τα προσμένεις με κάπως ηπιότερες μορφές.
Άντε τώρα να κατέβεις από το όνειρο. Φίλοι ρομαντικοί, σας ικετεύω, πείτε μου ότι συμπάσχετε! Ειλικρινά ελπίζω ότι δεν τραβώ μόνη μου αυτό το γολγοθά!
Αφιερωμένο, όπως καταλαβαίνετε, σε όλους τους αθεράπευτα ρομαντικούς!
Ας απολαύσουμε μερικά κλασσικά love stories της Ντίσνευ!
Εγώ συμφωνώ απολύτως μαζί σου, είμαι αθεράπευτα ρομαντικός όπως ξέρεις. Οπότε μιας και δεν είμαι μοναδικός σίγουρα υπάρχουν και άλλοι άρα μην ανησυχείς μόνο μόνη δεν είσαι. Όσο για την αληθινή αγάπη ακόμα και από μακριά; Για χίλια μίλια δεν ξέρω αλλά 445 χιλιόμετρα σίγουρα γίνεται.
Την καληνύχτα μου, φίλη μου.