Κάθε λεπτό

Κάθε λεπτό, που έχασα, που κέρδισα, που γέμισα, που ξέχασα. Καμιά φορά το σκέφτομαι. Αν άξιζε, αν μου πρόσφερε κάτι, μόνο ο χρόνος θα δείξει. Διακρίνω όμως κουράγιο, ένα χαμόγελο, ζωή. Συνεχίζω σε ένα δρόμο που δεν ξέρω αν ήταν σοφό να ακολουθήσω. Θυμάμαι.

Λίγο λίγο έπεφτα, τα πόδια μου λύγιζαν. Ένιωθα τη ζωή να φεύγει από μέσα μου, τη δύναμή μου να με εγκαταλείπει. Κι έπεφτα. Συναίσθημα υπήρχε ένα, απογοήτευση, ούτε πόνος, ούτε θλίψη. Στηρίχτηκα σε ξέπνοο αέρα και δεν είχα από που να κρατηθώ. Με άφησες; Όχι, δε με είχες ποτέ. Τόσες εικόνες γυρνούν στο μυαλό μου και δε με αφήνουν να κλείσω τα μάτια μου. Νυστάζω, είμαι κουρασμένη.

Νιώθω τόσο κουρασμένη... Αν σε αφήσω, μίσησέ με. Δε με απασχολεί πλέον. Δεν έχω άλλη αντοχή να προσποιούμαι πως όλα είναι ρόδινα. Σου επιτρέπω λοιπόν να με μισήσεις, να με βρίσεις, να με ξεχάσεις. Όχι ότι βρέθηκα ποτέ ανάμεσα στις σκέψεις σου. Ομολογώ ότι το γνώριζα. Τον λόγος που προσπαθούσα να κρατηθώ πάνω στο τίποτα δεν ξέρω. Μικρές αφορμές μου χάριζαν φως, αρχικά. Τώρα μου προσφέρουν εβδομαδιαία κατάθλιψη. Δίκαιο; Αμφιβάλλω. Όμως τι είναι δίκαιο σε αυτή τη ζωή; Η ιστορία επαναλαμβάνεται και κάνω συνεχώς τα ίδια λάθη χωρίς να το συνειδητοποιώ.

Φύγε, σε παρακαλώ. Άφησε με ήσυχη. Δε με αγάπησες και το ξέρω. Γιατί με ακολουθείς παντού; Όπως είχε πει και η αγαπημένη Κάρυ «ξέχνα ότι ξέρεις το όνομά μου!». Σε παρακαλώ. Τόσα λεπτά έχασα παρακαλώντας για την αγάπη σου, τώρα ζητώ τη λησμονιά σου. Γιατί αρνείσε να μου προσφέρεις οτιδήποτε. Λέξεις, σκέψεις, αγκαλιές, φιλιά χαράμισα για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, για να βελτιωθείς, για να βρίσκεις γαλήνη στην ψυχή σου. Όλα για τίποτα. Δεν έμαθες, δεν ένιωσες, δεν άλλαξες.

Κάθε λεπτό που περνά γίνομαι πιο δυνατή. Σε διώχνω και μου ζητάς το λόγο. Ό,τι σε βοηθά να κοιμάσαι τα βράδια αγάπη. Προσχήματα είναι όλα. Οπότε άσε τους θιγμούς και τα νάζια και πες μου αντίο. Αφού ποτέ σου δε με αγάπησες, τώρα τι ζητάς; Απλά για να με κάνεις να υποφέρω περισσότερο. Πλέον, όμως, δε με νοιάζει αν φαίνομαι στρυφνή, απότομη, παγωμένη. Ό,τι σε βοηθά να κοιμάσαι τα βράδια. Πες ότι φταίω, ότι αδιαφορώ. Αδιαφορώ, σε διαβεβαιώ.

Χάνεται η στιγμή, βροχή και αέρας. Στιγμές που δε θα αναβιώσω ποτέ με τον ίδιο τρόπο. Τα σύννεφα μαζεύονται και το νερό ξεπλένει τις αναμνήσεις δημιουργώντας καινούρια συναισθήματα. Μελωδίες παλιές, γνώριμες, ανυπόφορες, έχουν καινούριο νόημα. Εσύ δεν είσαι εδώ, και θα είσαι ποτέ ξανά. Μη θυμώσεις αν δε λυπηθώ. Μη λυπηθείς κι ας υποφέρω, πως δε με αγάπησες, το ξέρω. Ας είναι, η βροχή δίπλα μου θα μείνει, φίλη πιστή, παντοτινή, κάθε λεπτό...

Αφιερωμένο στην ευθυμία, στη ζωντάνια και στη Τζίνι του τότε που μπορεί να μην άκουγε εμένα, αλλά τουλάχιστον άκουγε την καρδιά της.

Thinking songs

Sometimes you just have to accept the fact that life is unfair. Things won't go your way and you will possibly regret every single decision you made. It will be a very long time before you get it right and begin doing things with an improved way of thinking. However, above all, you ought to be yourself and remain true and authentic. If someone doesn't accept you for what you truly are, F*CK'M! Someday, there will be someone who will appreciate you for you, encourage you to be better and acknowledge your caring spirit!



I'm sick and I'm tired of your presence. Why won't you just let me be? I got it right, you don't care about be, you don't think about me, you think I'm worthless. Alrighty, I'm fine with that but your actions plainly reveal your egoistic, indifferent, supercilious, swallow character. What more could you want from me? Though, of course, you just desire me to stand still and invariably wait for you, whenever you decide you're in need of me. Get over it!



Don't you worry, I'll find someone better than you. Anyone could fill these standards. After a lot of thinking and 3 years of infinite and unbearable pain, I've come into a pretty obvious conclusion: You don't deserve me, not another chivalrous tear of mine. So, you can stop pretending that you actually care and I can have me peaceful harmony at last.



My love for you keeps tearing me apart. Nevertheless, now I'm strong enough to fight it, 'cause it's well and truly bad for me. I tried to give you everything but since you only know how to take you can go your own way and call it another lonely day. Because, that's what you truly are, alone; empty and alone I say. And the glorious and positive thing is that I finally don't need and love you any more. So, you're free to go hun!


At last, my faith is restored. Just by listening to an old inspiring song of my favourite artist in the whole world. Now, I remember what kept me going since the beginning and I promise to myself that I will never forget it again. 'Cause I seek for love, real love, ridiculous, inconvenient, consuming, can't-live-without-each-other love! I am a believer and love comes to those who believe in it. Thus, I'll keep looking, despite all the predicaments, for love. And someday I'll find it, 'cause that's the way it is!

Εποχές

Κοίτα πως περνούν οι μήνες και οι εποχές. Δροσερά φθινόπωρα παρασύρονται από τα γερασμένα φύλλα των δένδρων. Παγωμένοι χειμώνες λιώνουν με το κατάλευκο χιόνι. Χρωματιστές ανοιξιάτικες βραδιές χάνονται με το φύσημα του ανέμου. Ζεστά καλοκαίρια πνίγονται στη θλίψη του αποχωρισμού.
Κι όμως, μία μέρα, μία ώρα, ένα λεπτό, μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σου. Όταν ζεις, όταν διψάς, όταν ξεχνάς, όταν αγαπάς. Η αλλαγή περιμένει υπομονετικά το επόμενο παράθυρο που θα ανοίξεις. Κι αν αργήσει; Αν δεν έρθει; Φοβάμαι. Άδεια που κάνεις τη ζωή σου.
Τα φύλλα πέφτουν. Το χιόνι λιώνει. Τα λουλούδια μαραίνονται. Η άμμος σκορπίζεται στη θάλασσα. Μη φοβάσαι. Θα μπλεχτείς με τα λουλούδια, θα φτιάξεις χιοναγγέλους, θα δοκιμάσεις τα σταφύλια, θα χαθείς στην άμμο.
Κι αν είσαι τυχερός και αγάπη βρεις στο δρόμο σου, μη φοβηθείς την αλλαγή των εποχών. Μη σταματήσεις. Προχώρα και πάντα θα σε ακολουθεί.

-Μη με ξεχάσεις.
-Πώς μπορώ;
-Και θα σταματήσεις να το λες;
-Ποιο;
-Σ’ αγαπώ.
-Σ’ αγαπώ.


Αφιερωμένο στη γλυκιά αέρινη καλοκαιρινή διαμαντένια χορεύτρια που αγάπησε και αγαπά.