Πάντα γελαστοί
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα - Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Η Τζίνυ πέφτει και επίσημα σε κατάθλιψη, καθώς θρύλοι χάνονται και η ζωή συνεχίζεται.
Αφιερωμένη η ανάρτηση αυτή στον αγαπημένο μου καλλιτέχνη που η φωνή και το ταλέντο του θα μου λείψουν πολύ.
4 comments:
-
Ποτέ σκαντζοχοιρίνα, ποτέ! Ζουν για πάντα στις καρδιές και στις μελωδικές στιγμές που άφησαν πίσω τους!
:'(
-
στεναχωρηθηκα
δεν το περιμενα
τον χειμωνα που τραγουδπυσε με τον Γιαννη ηταν τοοοοσο καλα..........
-
Εγώ έχω πέσει σε σοβαρή κατάθλιψη! Τυχερή τυχερή! Ήθελα τόσο να τον είχα προλάβει...! :(
Recent Posts
Esse quam videri
About Me
- Ginny
- For now, I'm just an unknown soul, lost in this small universe, who tries to be heard through all those empty voices around us. I'm simply just a dreamer...
Followers
Popular Posts
-
Αγαπητέ, Δε θα σου δώσω όνομα. Σου χάρισα πολλά ονόματα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό είναι ένα γράμμα για 'σένα, απλά όχι, προς εσ...
-
Αστείρευτο πάθος; Σίγουρα. Ηδονή; Σίγουρα. Αναπάντεχη απόλαυση; Σίγουρα. Αισθήσεις που με κλειστά τα μάτια αντέχω, επιθυμώ, προσμένω. Η λα...
-
Ρομαντισμός. Πώς θα μπορούσα να τον ορίσω; Εύκολα. Απλά παρακολουθώντας μία παιδική ταινία της Ντίσνευ. Γελάτε φίλτατοι αναγνώστες; Εγώ καθ...
-
-Δέσποινα φέρε μου την κόκκινη γυαλιστερή μπάλα, είπε η Γωγώ με ενθουσιασμό. Η Δέσποινα συνέχισε να την κοιτά με χαμόγελο και της έφερε ...
-
Μέσα στη βουή του δρόμου οι σκέψεις μου σβήνουν, χάνονται. Δεν είναι παρά ανούσιες λέξεις. Δεν έχει πλέον μεγάλη σημασία τι σκέφτομαι. Θα ήθ...
-
Χιόνι, χιόνι, γλυκό μου χιόνι! Τι όμορφα που ακουμπάς τις σκεπές των σπιτιών και χώνεσαι μέσα στα κεραμίδια. Με τι χάρη αγκαλιάζεις τις ...
-
Πέφτεις ή δεν πέφτεις; Πάντα μιλώντας μεταφορικά. (Attension: η παρούσα ανάρτηση διέπεται από δογματισμό,καθαρά προσωπική και απόλυτη άποψη....
-
Προσ π αθώ να συνθέσω εύλογα τις σκέψεις μου και να α π οφύγω την υ π ερβολή . Ίσως να είναι ακατόρθωτο κάτι τέτοιο , ...
-
Ένα μικρό λάθος, ένα τόσο δα μικρό λαθάκι μπορεί να καθορίσει την πορεία μου. Αυτή η ιδέα με τρομοκρατεί. Ίσως δεν έχω συνηθίσει να βλέπω τα...
-
The night so dark, the sky so dangerously empty of its usual luminous stars. Cold wind steals my breath while I am walking down the street. ...
Sonnet 18
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.
by William Shakespeare
Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους. Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. |
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) |
Sonnet 43
When most I wink, then do mine eyes best see,
For all the day they view things unrespected;
But when I sleep, in dreams they look on thee,
And darkly bright, are bright in dark directed.
Then thou, whose shadow shadows doth make bright,
How would thy shadow's form form happy show
To the clear day with thy much clearer light,
When to unseeing eyes thy shade shines so!
How would, I say, mine eyes be blessed made
By looking on thee in the living day,
When in dead night thy fair imperfect shade
Through heavy sleep on sightless eyes doth stay!
All days are nights to see till I see thee,
And nights bright days when dreams do show thee me.
| | |
|
Sonnet 116
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
by William Shakespeare
Defying Gravity
Something is not the same
I'm through with playing by the rules
Of someone else's game
Too late for second-guessing
Too late to go back to sleep
It's time to trust my instincts
Close my eyes: and leap!
It's time to try
Defying gravity
I think I'll try
Defying gravity
And you can't pull me down!
I'm through accepting limits
''cause someone says they're so
Some things I cannot change
But till I try, I'll never know!
Too long I've been afraid of
Losing love I guess I've lost
Well, if that's love
It comes at much too high a cost!
I'd sooner buy
Defying gravity
Kiss me goodbye
I'm defying gravity
And you can't pull me down
Αυτοί οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ!!!
:-(