Zάχαρη

Η ζωή είναι σαν μία κουταλιά ζάχαρη. Αν η κουταλιά είναι της σούπας, τρως, τρως και δεν μπορείς να σταματήσεις. Στο τέλος απλά θέλεις κι άλλο. Κάποια στιγμή θα ανέβεις στη ζυγαριά και δε θα ξαναγγίξεις την εύγευστη αυτή σκόνη. Αν χρησιμοποιήσεις κουταλάκι του γλυκού η ποσότητα είναι λίγη, όμως σου αφήνει μία ιδιαίτερα γλυκιά γεύση στο τσάι χωρίς να έχεις τύψεις κι ενοχές. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως βάζω ζαχαρίνη στο τσάι μου! Εντάξει βάζω δύο(τρεις) κουταλιές ζάχαρη. Πίνω βέβαια οχτώ ποτήρια τσάι την ημέρα. Πού προσπαθώ να καταλήξω; Προφανώς πουθενά. Απλά η μέρα κυλλά όμορφα όταν περνάς καλά, αλλά με αργούς ρυθμούς. Η ζωή είναι γλυκιά όταν δεν υπερβάλλουμε και δεν είμαστε άπληστοι. «Μέτρον άριστον», όπως με διόρθωσε μία αγαπητή καθηγήτρια και φίλη. Το κουτάλι της σούπας είναι στο πλυντήριο; Χρησιμοποίησε ένα του γλυκού, δεν θα πάθεις υπογλυκαιμία. Αν είναι και αυτά για πλύσιμο πιες μία φορά το τσάι σου χωρίς ζάχαρη, δεν πειράζει, αυτά έχει η ζωή. Έτσι είναι τα πράγματα. Μπορεί να πονάς και να πικραίνεσαι αλλά δεν πρέπει να το βάζεις κάτω. Θα πας το απόγευμα στο σούπερ μάρκετ να πάρεις κι άλλη ζάχαρη. Κάποιες φορές νιώθεις αδικημένος, αναρωτιέσαι «Γιατί σε ‘μένα;». Όλοι είχαμε, έχουμε και θα έχουμε άσχημες ώρες, μέρες, μήνες, χρόνους δυστυχίας. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αν δεν το βάλλουμε κάτω, αφήσουμε τις τεμπελιές και βάλουμε μπρος το πλυντήριο, τα κουτάλια τελικά θα πλυθούν. Πάντως δεν πρόκειται να το κάνουν μόνα τους. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει!» Δεν ξέρω τι έπαθα σήμερα με τους αρχαίους, αλλά ας το παραδεχτούμε, είχαν πιάσει σωστότερα το νόημα.

Ακόμη και στις πιο συννεφιασμένες μέρες υπάρχει πάντα μία αχτίδα φωτός!

Εvery day we are alive could be a miracle. Faith precedes the miracle.


(Αφιερωμένο στο 2010!)