Zάχαρη

Η ζωή είναι σαν μία κουταλιά ζάχαρη. Αν η κουταλιά είναι της σούπας, τρως, τρως και δεν μπορείς να σταματήσεις. Στο τέλος απλά θέλεις κι άλλο. Κάποια στιγμή θα ανέβεις στη ζυγαριά και δε θα ξαναγγίξεις την εύγευστη αυτή σκόνη. Αν χρησιμοποιήσεις κουταλάκι του γλυκού η ποσότητα είναι λίγη, όμως σου αφήνει μία ιδιαίτερα γλυκιά γεύση στο τσάι χωρίς να έχεις τύψεις κι ενοχές. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως βάζω ζαχαρίνη στο τσάι μου! Εντάξει βάζω δύο(τρεις) κουταλιές ζάχαρη. Πίνω βέβαια οχτώ ποτήρια τσάι την ημέρα. Πού προσπαθώ να καταλήξω; Προφανώς πουθενά. Απλά η μέρα κυλλά όμορφα όταν περνάς καλά, αλλά με αργούς ρυθμούς. Η ζωή είναι γλυκιά όταν δεν υπερβάλλουμε και δεν είμαστε άπληστοι. «Μέτρον άριστον», όπως με διόρθωσε μία αγαπητή καθηγήτρια και φίλη. Το κουτάλι της σούπας είναι στο πλυντήριο; Χρησιμοποίησε ένα του γλυκού, δεν θα πάθεις υπογλυκαιμία. Αν είναι και αυτά για πλύσιμο πιες μία φορά το τσάι σου χωρίς ζάχαρη, δεν πειράζει, αυτά έχει η ζωή. Έτσι είναι τα πράγματα. Μπορεί να πονάς και να πικραίνεσαι αλλά δεν πρέπει να το βάζεις κάτω. Θα πας το απόγευμα στο σούπερ μάρκετ να πάρεις κι άλλη ζάχαρη. Κάποιες φορές νιώθεις αδικημένος, αναρωτιέσαι «Γιατί σε ‘μένα;». Όλοι είχαμε, έχουμε και θα έχουμε άσχημες ώρες, μέρες, μήνες, χρόνους δυστυχίας. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αν δεν το βάλλουμε κάτω, αφήσουμε τις τεμπελιές και βάλουμε μπρος το πλυντήριο, τα κουτάλια τελικά θα πλυθούν. Πάντως δεν πρόκειται να το κάνουν μόνα τους. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει!» Δεν ξέρω τι έπαθα σήμερα με τους αρχαίους, αλλά ας το παραδεχτούμε, είχαν πιάσει σωστότερα το νόημα.

Ακόμη και στις πιο συννεφιασμένες μέρες υπάρχει πάντα μία αχτίδα φωτός!

Εvery day we are alive could be a miracle. Faith precedes the miracle.


(Αφιερωμένο στο 2010!)



4 comments:

  1. Πολυ ομορφο το κειμενο σου! Και τα τραγουδια. Ετσι οπως τα λες ειναι τα πραγματα. Χωριζουμε την ζωη σε καλες και κακες στιγμες, στιγμες πονου και ευτυχιας. Παντα κανουμε χαρακτηρισμους και τεμαχιζουμε την ζωη μας τεχνητα. Αλλα νομιζω οτι η ζωη εχει συνεχεια και ειναι συνεχεια. Ειναι μια ροη χωρις ασυνεχειες, χωρις τεμαχισμους ανεξαρτητα αν εμας μας αρεσει να την τεμαχιζουμε επειδη υπεραναλυουμε τα πραγματα και θελουμε να εχουμε τον απολυτο ελεγχο στην ζωη...Αλλα πως μπορεις να ελεγξεις το ορμητικο ποταμι? Απλα θα κουραστεις, θα τσαντιστεις που δεν το ελεγχεις και θα χασεις την ομορφια του τρεχουμενου νερου και ισως το καθρεπτισμα του εαυτου σου πανω στο νερο...Η ζωη δεν ελεγχεται, δεν μπαινει σε στεγανα, δεν προβλεπεται, δεν τιθασευεται για να προσαρμοστει στα δικα μας θελω και εγωισμο. Η ζωη ειναι παντα αλλαγη...Ας μαθουμε να ρεουμε μαζι της αντι να της αντιστεκομαστε.

    Να 'σαι καλα! Ομορφες σκεψεις και παλι! Την καλησπερα μου!

  1. Ginny said...:

    Καλησπέρα Αλχημιστή! Όπως τα λες είναι. Όπως μου είχε πει κάποτε ένα πολύ σοφός φίλος "Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος!" Η ζωή είναι όμορφη και οι περισσότεροι χάνουν αυτήν την ομορφιά γιατί δεν την δέχονται όπως έρχεται, αλλά απαιτούν να είναι όπως αυτοί θέλουν.
    Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και καλώς ήρθες!!:)

  1. Ωραίο κείμενο.
    Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

  1. Ginny said...:

    Σε ευχαριστώ Νυχτερινή Πένα, κι εγώ το ίδιο πιστεύω!

Post a Comment

A snowflake just fell!

Recent Posts