Το τραγούδι της ερήμου

Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο το κόσμου θα ‘σαι πάντα δικός μου, θα ‘μαστε πάντα μαζί και δε θα μου λείπεις γιατί θα ‘ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί!

Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου και πάλι φίλε μου απόψε...
Άνοιξη, άνοιξη, άνοιξη. Δεν υπάρχει πιο μαγική και γεμάτη εποχή. Όλα βρίσκονται στην πλήρη άνθισή τους. Λουλούδια, ουρανός, μέλισσες σε καλούν να τα συντροφεύσεις σε ένα μοναδικό χορό. Η ζωή γίνεται και η ίδια πιο όμορφη καθώς ο άνθρωπος είναι πιο ευδιάθετος κι ανοιχτός στις προκλήσεις της. Τα λουλουδάκια, μικρά, εντυπωσιακά, μεγάλα, απλά, ταπεινά ντύνονται με τα πιο όμορφα χρώματά τους χαρούμενα που μπορούν επιτέλους να ανθίσουν! Οι μέλισσες, όπως προαναφέρθηκα, μας προσκαλούν να ακολουθήσουμε το παιχνιδιάρικο βουητό τους μακριά από την αδιάκοπη βουή της πόλης. Όρεξη για περίπατο, όρεξη για βόλτα, όρεξη για έρωτα, όρεξη για καινούριες μυρουδιές.

Άλλου ξεκίνησε η ανάρτηση και αλλού την πήγα!

Ένα όμορφο αντίο. Η άνοιξη δυστυχώς δεν αρχίζει μα τελειώνει. Γιατί λοιπόν τη νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ; “Aχ, τι όμορφα αυτά τα ανοιξιάτικα βράδια!”
Το απαλό αεράκι παίρνει μακριά έννοιες, σκοτούρες και προβλήματα. Απλά στέκομαι στο παράθυρο και απολαμβάνω το όμορφο βράδυ. Ο κήπος είναι ολάνθιστος και η ευωδιά των λουλουδιών με τυλίγει. Τριαντάφυλλα, τριαντάφυλλα, τριαντάφυλλα. Ένας σαγηνευτικός συνδυασμός λουλουδιών και δροσιάς με κάνουν να νιώθω τόσο γλυκά.
“Αξίζουν τέτοιες στιγμές.” Χαμογελώ.
Απλές, όμορφες και συνάμα μοναδικές. Είναι ήσυχο το βράδυ αυτό. Χωρίς φώτα πέρα από αυτά των αστεριών. Τουλάχιστον εγώ αυτά κοιτάζω. Αφήνω μακριά τη φασαρία των αυτοκινήτων και τη φωτορύπανση της πόλης και δημιουργώ τη δική μου ατμόσφαιρα. Αν και δεν έχω παράπονο, είναι όμορφη η περιοχή μου.
Χαμογελώ και λικνίζομαι απαλά στη μελωδία του τραγουδιού που σιγοπαίζει στον υπολογιστή. Τραγούδι που μόνο εγώ ακούω. Αθόρυβη μέσα στη νύχτα απολαμβάνω τη στιγμή.
“Τόσο ήσυχα αυτά τα βράδια...”

Tι όμορφο βράδυ! Επαναλαμβάνομαι; Δεν έχει σημασία. Κάθε φορά είναι ξεχωριστή. Ζούμε ένα όμορφο όνειρο. Πάλι τα ίδια λέω; Τα έχω ξαναπεί ε; Δεν πειράζει. Αυτά νιώθω, αυτά λέω. Ζω τουλάχιστον την κάθε στιγμή. Είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω. Προφανώς λοιπόν και είμαι εξωγήινη! Διότι, σήμερα ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα με όλα της τα προβλήματα και να απολαύσουν τη μαγεία της στιγμής. Ξέχασα, κι αυτοί εξωγήινοι είναι. Μαγικά ξωτικά και νεράιδες της νύχτας. Θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω νεράιδα!

Αυτή η ανάρτηση δε βγάζει πουθενά. Ξέχασα ποια ήταν η αρχική μου σκέψη. Πειράζει;

Τι κάνει ένα βράδυ τόσο όμορφο εκτός από τη μαγεία της νύχτας; Ίσως με ποιον το μοιράζεσαι. Όχι, απαραίτητα με ποιον είσαι, αλλά με ποιον το αισθάνεσαι. Αυτό το συναίσθημα ότι υπάρχει κάποιος που κάνει τις ίδιες σκέψεις, που νιώθει τα ίδια πράγματα με σένα αυτό το βράδυ. Δεν χρειάζεται να τον έχεις πάντα δίπλα σου για να τον αισθάνεσαι. Η σκέψη ταξιδεύει μαζί με τη μελωδία του τραγουδιού και την ευωδιά των λουλουδιών. Τόσα αναπάντεχα και συνάμα τόσο απλά. Πώς αλλάζουν οι καιροί χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Όμως μερικά πράγματα παραμένουν ίδια. Ίσως τα είχαμε ξεχάσει, ίσως τα είχαμε απορρίψει, ίσως τα είχα σβήσει. Να, τώρα, που χωρίς καν να το ζητήσουμε, επανεμφανίζονται. Εκεί που νόμιζες ότι όλα είχαν τελειώσει, το βράδυ σε επαναφέρει. Χαίρεσαι με τη γλυκιά αυτή διαπίστωση. Χαίρεσαι που δεν εγκατέλειψες τη ζωή όταν όλα φάνταζαν μαύρα. Κάθε μέρα που είμαστε ζωντανοί μπορεί να είναι ένα θαύμα, αν εμείς την κάνουμε. Η πίστη προηγείται του θαύματος.

“Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου...” σιγοτραγουδώ.
Μία νύχτα υπογράφει το τέλος. Όχι όμως το αντίο. Το τέλος για μια νέα αρχή. Μία νέα αυγή θα μας βρει το πρωί. Οι σκέψεις σου είναι τόσο ανακουφιστικές, τόσο παιδικές. Αυτό το παιδί καλά κρυμμένο μέσα στην ψυχή σου, αλλά ποτέ χαμένο. Είναι εκεί και περιμένει. Πολλοί αυτοί που λησμονούν το παιδί μέσα τους. Αυτήν την σπίθα, τη φλόγα για ζωή. Μη φοβάσαι, αν το χάσεις θα σε βοηθήσω να το βρεις! Ένα τραγούδι χρειάζεται να στο θυμίσει... Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου δε θα μου λείπεις γιατί θα ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σε ακολουθεί. Δε θα σου λείπω. Σιγοσφύρα το τραγούδι και θα είμαι εκεί να τραγουδήσουμε παρέα...

Αφιερωμένο στην άνοιξη και τα μετεωρολογικά δελτία!