2012!
Posted by
Ginny
at
1/16/2013 11:00:00 AM
Πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος. Όχι, ειλικρινά, δεν το
αναφέρω νωχελικά ούτε κοινότοπα. Είναι
γεγονός. Πότε ολοκληρώθηκε ένας χρόνος; Μου φαίνεται σα χθες που αναπολούσα το
2011 και τώρα συλλογίζομαι τις εμπειρίες του 2012. Ας μη συμπεριλάβω το πέρασμα
365 μερών. Ένα μήνα ολόκληρο ήμουν στην πρωτεύουσα και το πώς επέστρεψα στην
κάτω χώρα δεν το κατάλαβα.
Μα, πραγματικά, γιατί συμβαίνει αυτό; Όσο μεγαλώνεις, τόσο
πιο γρήγορα τρέχει ο χρόνος για σενα; Συγγνώμη, όμως, ενίσταμαι. Θα ήθελα μία
παύση στο σήμερα. Βέβαια, δεν εννοώ το σήμερα της ελληνικής πραγματικότητα,
προς Θεού. Αν και είμαι απ τους αισιόδοξους που πιστεύουν ότι στο σκοτάδι υπάρχει
πάντα ένα φως, βλέπω πως όλη αυτή η εξαθλιωτική κατάσταση μας έχει αποξενώσει
ακόμη περισσότερο από το σήμερα, απ αυτό που λέγεται ζωή, από το διπλανό μας.
Καλολαδωμένες μηχανές, τρέχουμε πάνω κάτω, δεξία αριστερά, να προλάβουμε, να
προλάβουμε...Τι; Θαρρώ πως οι βιολογικές ανάγκες μας έχουν καταστρέψει. Παρ’
αυτά, εξήγησα, είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Ας μη δώσω στενόχωρο τόνο στο
κείμενο.
Ο χρόνος, λοιπόν, βαδίζει με γρήγορους ρυθμούς και δεν
σκοντάφτει πουθενά. Κάτι ακουγόταν για την 21η Δεκεμβρίου, αλλά ο
κόσμος δε γίνεται να καταστραφεί διπλά. Ανησυχώ πως θα φτάσω 65 ετών (ναι, αυτή
είναι η τρομακτική μου ηλικία!) και θα θυμάμαι ότι την προηγούμενα ημέρα ήμουν
19. Τρίτη ηλικία με μακρύ λευκό μαλλί και ένα χαμόγελο στα χείλη θα κάνω
περιπάτους στη δροσιά. Αρνητική σκέψη, πάντως, δεν είναι!
Ήρεμη χρονιά το 2012, ψυχικά διερευνητική. Δεν έχω
παρατηρήσει κάποια τρανταχτή αλλαγή όσον αφορά τη Τζίνυ. Ακόμη η αγγλική σκέψη
μου περιορίζει τη γραφή μου. Ακόμη πίνω τσάι. Ακόμη ακούω το σταθμό της
ελευθερίας. Ακόμη μοιράζω αγάπη. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά επιπρόσθετα στη
βελτιωμένη έκδοση, καθώς ο χρόνος μόνο να βελτιώσει μπορεί τον άνθρωπο.
Υποθέτω, βέβαια, ανάλογα όπως βλέπει ο καθένας τη ζωή του. Όμως δεν αλλάζω τίποτα απ’ τη ζωή μου κι όλα τα
λάθη δυναμώνουν την ψυχή μου, που τραγουδά ο αηδός! Οπότε, πιστεύω πως οδεύω
σωστά και σταθερά. Τώρα, αν καμιά φορά έρθει κάποιο τρέκλισμα, καλοδεχούμενο
είναι. Ας αποφασίσουμε όλοι να ζήσουμε, επιτέλους, τη ζωή μας λίγο πιο θερμά.
Γιατί άλλος κόσμος και άλλος τρόπος δεν υπάρχει, τίποτε άλλο εκτός από εμάς και το
σήμερα!
Πολύ γενικά, μπερδεμένα και προσωπικά εύχομαι το 2013 να
προσφέρει σε όλους εις διπλούν τα καλά του 2012, υγεία, αγάπη, υπομονή, θέληση
και κουράγιο!
Αφιερωμένο στο τέλος του '12 και στο ξεκίνημα του '13! :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Recent Posts
Esse quam videri
About Me
- Ginny
- For now, I'm just an unknown soul, lost in this small universe, who tries to be heard through all those empty voices around us. I'm simply just a dreamer...
Followers
Popular Posts
-
Αγαπητέ, Δε θα σου δώσω όνομα. Σου χάρισα πολλά ονόματα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό είναι ένα γράμμα για 'σένα, απλά όχι, προς εσ...
-
Αστείρευτο πάθος; Σίγουρα. Ηδονή; Σίγουρα. Αναπάντεχη απόλαυση; Σίγουρα. Αισθήσεις που με κλειστά τα μάτια αντέχω, επιθυμώ, προσμένω. Η λα...
-
Kαλησπέρα αγαπητοί μπλογκερς, Καλωσορίζω την καινούρια, για τους μαθητές και φοιτητές, σχολική χρονιά και τα νέα μέλη στο ταπεινό αυτό ιστολ...
-
Άλλο ένα βράδυ. Περίεργη μου φαίνεται αυτή η σιωπή, γνώριμη και εύθυμη. Καιρό είχα να την ακούσω. Ευπρόσδεκτη, όπως πάντα, ήθρε και κάθισε δ...
-
Και τέλος! Τέλος. Τέλος... Τέλος! Τέλος; Ναι, ναι...τέλος. Τελείωσε λοιπόν. Τώρα τι γίνεται; Αρκούσε αυτό το ‘τέλος’; Κι αν δεν έμεινες ευχα...
-
Εμπνευσμένη από Το Παπάκι , σε στίχους και μουσική του Ν.Άσιμου , όπως το ερμήνευσε η πολυαγαπημένη μου Τ.Τσανακλίδου , αποδίδω/εκφράζω τη ...
-
Είναι μία όμορφη νύχτα. Φράση άκρως κατακριτέα για να αρχίσει κάποιος μία ιστορία, ένα κείμενο, ένα δοκίμιο, αλλά ειλικρινά αυτή τη στιγμή δ...
-
Κρυώνω. Έπειτα από αρκετό καιρό νιώθω τις άκρες των δακτύλων μου να μουδιάζουν. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο να παγώσω όλο μου το σώμα. Κάθε α...
-
Ρομαντισμός. Πώς θα μπορούσα να τον ορίσω; Εύκολα. Απλά παρακολουθώντας μία παιδική ταινία της Ντίσνευ. Γελάτε φίλτατοι αναγνώστες; Εγώ καθ...
-
Βρέχει. Πόσα κομμάτια μου άραγε ξεκινούν με μία στάλα; Η βροχή είναι κάτι καθησυχαστικό, απαλό. Προσδίδει ισσοροποία στη ζωή μου, πάντα το...
Sonnet 18
Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.
by William Shakespeare
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.
by William Shakespeare
Powered by Blogger.
Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους. Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. |
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) |
Sonnet 43
When most I wink, then do mine eyes best see,
For all the day they view things unrespected;
But when I sleep, in dreams they look on thee,
And darkly bright, are bright in dark directed.
Then thou, whose shadow shadows doth make bright,
How would thy shadow's form form happy show
To the clear day with thy much clearer light,
When to unseeing eyes thy shade shines so!
How would, I say, mine eyes be blessed made
By looking on thee in the living day,
When in dead night thy fair imperfect shade
Through heavy sleep on sightless eyes doth stay!
All days are nights to see till I see thee,
And nights bright days when dreams do show thee me.
| | |
|
Sonnet 116
Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
by William Shakespeare
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
by William Shakespeare
Defying Gravity
Something has changed within me
Something is not the same
I'm through with playing by the rules
Of someone else's game
Too late for second-guessing
Too late to go back to sleep
It's time to trust my instincts
Close my eyes: and leap!
It's time to try
Defying gravity
I think I'll try
Defying gravity
And you can't pull me down!
I'm through accepting limits
''cause someone says they're so
Some things I cannot change
But till I try, I'll never know!
Too long I've been afraid of
Losing love I guess I've lost
Well, if that's love
It comes at much too high a cost!
I'd sooner buy
Defying gravity
Kiss me goodbye
I'm defying gravity
And you can't pull me down
Something is not the same
I'm through with playing by the rules
Of someone else's game
Too late for second-guessing
Too late to go back to sleep
It's time to trust my instincts
Close my eyes: and leap!
It's time to try
Defying gravity
I think I'll try
Defying gravity
And you can't pull me down!
I'm through accepting limits
''cause someone says they're so
Some things I cannot change
But till I try, I'll never know!
Too long I've been afraid of
Losing love I guess I've lost
Well, if that's love
It comes at much too high a cost!
I'd sooner buy
Defying gravity
Kiss me goodbye
I'm defying gravity
And you can't pull me down
Καλή χρόνια να έχεις :)